به گزارش غیرمنتظره و به نقل از چندثانیه، دارا بختیاری: براساس اعلام رسمی کمیسیون فرش اتاق بازرگانی ایران، تعداد بافندگان فرش در کشور طی یکسال اخیر با کاهش بیش از یک میلیونی مواجه شده است.

طبق آمار در سال ۱۴۰۲ حدود ۲میلیون بافنده فرش مشغول کار بودند که در حال حاضر حدود ۹۰۰هزار بافنده فرش در کشور وجود دارد.

بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که در ابتدای دهه ۸۰ میانگین فرش دستباف تولیدی در کشور ۶میلیون متر مربع در سال بود که در سال ۱۴۰۲ به کمتر از ۲میلیون متر مربع رسیده است.

نکته قابل تامل در این میان سختی کار و شرایط معیشتی بافندگان فرش است، درحال حاضر تنها ۱۸۵هزار بافنده تحت پوشش بیمه هستند که ۱۰درصد از آن‌ها را هم صنایع دستی تحت پوشش قرار داده است.

با وجود اینکه سازمان تامین اجتماعی اعلام کرده است که تعداد قالیبافان بیمه شده کشور از ۵۰۰ هزار نفر بافنده در سال ۱۳۹۳ به ۱۸۵ هزار نفر در سال ۱۴۰۲رسیده، اما بیمه نزدیک به ۳۱۵ هزار نفر در طول این سال‌ها قطع شده است.

با یک حساب سرانگشتی می‌توان گفت اگر تعداد قالیبافان یک میلیون نفر باشند و ۱۸۵هزار نفر از آن‌ها تحت پوشش قرار گرفته باشند، ۸۱درصد از بافندگان بیمه نیستند.

بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد که بافندگان فرش دستباف به طور آزاد نهایتا سالی ۱۰۰میلیون درآمد دارند که از بیمه و مزایای بازنشستگی هم محروم هستند، همچنین بافندگانی که تحت نظر شرکت‌ها فعالیت می‌کنند طبق قانون کار و حقوق کارگری دریافت می‌کنند که اختلاف بسیاری با نرخ تورم دارد.

طبق آمار غیر رسمی بیش از ۶۰ درصد بافندگان فرش دستباف را جامعه زنان تشکیل می‌دهند که حدود ۸۰درصد آن‌ها زنان سرپرست خانوار هستند.

مهمترین چالش‌های بافندگان فرش دستباف در سال‌های اخیر مشکلات بیمه‌ای، عدم حمایت تامین اجتماعی از آن‌ها، قطعی مکرر بیمه قالیبافان با گزارش بازرسان تامین اجتماعی، نبود شرایط از کار افتادگی و قرار گرفتن در لیست حداقل بگیران بازنشستگی است.