به گزارش غیرمنتظره، روزنامه کیهان حامیان مذاکره و رسانههایشان را متهم به دیکتاتوری کرده و نوشته: «دیکتاتورها- چه سیاسی و چه فکری- باور دارند که تنها حقیقت در نزد آنهاست. این طیف «جزم اندیش» است. میگوید اِلا و لابُد حرف، حرف من است و حقیقت نزد ماست! آنها هر قرائت یا تفسیر دیگری را غلط، تهدیدآمیز و خطرناک تلقی کرده، تحملش نمیکنند؛ همزمان لحظهای جمله «لزوم تحمل مخالف» از دهانشان نمیافتد. فلذا تا میتوانند منتقدانشان را به شکلهای مختلف مینوازند.»
یادداشت نویس «کیهان» افزوده است: «در نگاه دیکتاتور-چه سیاسی چه اندیشهای- راهحل همه مشکلات (اینجا حل مشکلات اقتصادی) یک چیز است و از قبل آماده است و جز همان که آنها میگویند (اینجا مذاکره با آمریکا) نیست. راهحلهای دیگر خطاست. آنها معتقدند واقعیت باید هر طور که شده با نظریه آنها جور شود، نه برعکس! دیکتاتوری در اندیشه یک «اَبَربیماری» است. این که خدا و پیغمبر خدا را قابل نقد بدانی (!)، اما مذاکره با آمریکا را نه، چیزی جز بیماری است؟!»
این روزنامه اصولگرا همچنین نوشته: «میگویند، با نیم ساعت مذاکره، دلار و سکه را ارزان کردیم. نیم ساعت یعنی، با کمترین زمان و هزینه. در تکمیل میگوییم، شما بدون داشتن وزیر اقتصاد و بدون داشتن برنامه توانستید دلار را کاهشی کنید! آفرین. اما آیا واقعا تا همینجای کار هزینهای ندادهایم؟ هزینهای سنگینتر از این که، قهرمان ملی مان را که ۴۰ سال برایمان جنگید، فراموش کردید؟! والله کم هزینهای نیست.»
«کیهان» در ادامه آورده است: «برخی با ادعاهای -انشاء الله- سادهلوحانه، در حال تزریق «توهم اعتماد» به دشمنی هستند که خود میگوید به من اعتماد نکنید. آیا واقعاً میتوان پذیرفت کشوری که حتی به دوستان و متحدان اصلیاش پشت کرده، قصد حل کردن مشکلات دشمنش را دارد؟ این ساده انگاری نیست؟! دیکتاتوری فکر، چه در سیاست و چه در رسانه، همیشه به انسداد فضای نقد و پرسشگری منجر شده است. امروز نیز شاهدیم که به جای پاسخ منطقی به سؤالات، منتقدان را با برچسبهای از پیش آماده خفه میکنند. تاریخ میگوید ملتی که نتواند در شرایط سخت، عقلانیت و انسجام خود را حفظ کند، محکوم به تکرار اشتباهات گذشته است.»
«کیهان» در پایان تاکید کرده که «امروز زمان آن است که به جای تسلیم در برابر توهمات، و به جای «رویا فروشی» با خردجمعی و مقاومت، از منافع ملی دفاع کنیم. لحظهای به این فکر کنیم که موضوع مذاکره، تواناییهای نظامی ایران است، نه توانایی نظامی دشمن! به این بیندیشیم که آنها آمدهاند تا با ابزار مذاکره، توانایی نظامی و دفاعی مان را تضعیف کنند، نه تقویت! وسط جنگ ترکیبی و تحمیلی دشمن، چرا دشمن، تضعیف توان نظامیمان را دنبال میکند؟! برای همین است که عُقلای کشور اعلام کردهاند، موضوع مذاکره فقط و فقط هستهای است و لاغیر.»
- کد خبر 127567
- پرینت