این جماعت نسبت به مسئله خارجی هیچ اهمیت و حتی حساسیتی ندارد. آنان دنبال کسب قدرت داخلی هستند؛ قدرتی که مردم حاضر به تفویض آن به این جماعت نیستند، چون آنان را شناخته‌اند. از سوی دیگر، تصور آنان از پزشکیان و نحوه واکنش او قدری اشتباه است. او در شعار وفاق صادق و پای کار است. ولی معلوم نیست اگر به‌جایی برسد که رفتار آنان را مانع شکل‌گیری وفاق بداند، چه خواهد گفت؟

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس: اعتقاد دارم اگر آقای جلیلی می‌بود رژیم صهیونیستی انقدر راحت به خودش اجازه نمی‌داد دست به همچین کارهایی بزند.

لاهوتی گفت: رئیس جمهور در سازمان ملل به خوبی توانست مواضع جمهوری اسلامی را درخصوص جنایات رژیم صهیونیستی و برجام اعلام کند.

برداشت عمومی از روند انتخاب دکتر پزشکیان که در میان پنج کاندیدای یکسو وارد کمپین شده بود این نتیجه را به ذهن متبادر می‌ساخت که یک از پنج بزرگ‌تر است!

یک مقام آمریکایی در واکنشی طلبکارانه و توهین‌آمیز گفت: دولت پزشکیان سعی دارد این پیام را برساند که مایل به دیپلماسی و تعامل با جهان است، اما آنچه برای آمریکا اهمیت دارد عمل است نه حرف.

درباره محتوای سخنرانی رئیس جمهور پزشکیان در مجمع عمومی سازمان ملل و سایر سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و دیدارهایش در سفر به نیویورک و حتی اصل سفر و تعداد همراهان، بحث‌ها و اظهارنظرهای متفاوتی در رسانه‌های مکتوب و مجازی داخلی و رسانه ملی صورت گرفته و می‌گیرد که بیشتر آن‌ها خارج از چارچوب انصافند و با واقع‌نگری نسبتی ندارند.

اسراییل و اپوزیسیون تکلیف‌شان روشن است؛ اما تندروان داخلی چرا تبدیل به ضلع سوم این سه‌گانه شدند؟

در حکایت دوم باب چهارم گلستان سعدی آمده است: «مگوی اندوه خویش با دشمنان / که لاحول گویند شادی‌کنان»؛ جناب آقای ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور اخیراً – در اقدامی مسبوق به سابقه – سفره دل خود را جلوی دشمن باز کرده و اظهارات خلاف واقعی را مطرح کرده است.

نحوه مواجهه قضایی دادگستری تهران و دستگاه‌های امنیتی با منتقدین یا ناسزاگویان به آقای رئیس‌جمهور متناقض است.

مخالفت با استعفای عبدالکریم حسین زاده از نمایندگی مجلس برای حضور در دولت البته با دلایل مختلفی صورت گرفت اما اصلی ترین دلیل ان احتمالا نگاه مجلس دوازدهمی ها به حضور یک کُرد اهل سنت در کابینه بود.